Pokrycia dachowe wykonane z blachy mają szereg zalet – są szybkie w montażu, wytrzymałe, a także zdecydowanie lżejsze i tańsze w porównaniu do tradycyjnych dachówek. Nic więc dziwnego, że cieszą się sporą popularnością wśród inwestorów budujących domy lub remontujących pokrycia dachowe. Dach z blachy z biegiem czasu może jednak ulec zniszczeniu lub rozszczelnieniu, wymaga więc regularnych oględzin, a w razie potrzeby – także uszczelnienia.

Jak namierzyć nieszczelności na blaszanym dachu?

Efekty nieszczelnego dachu można zauważyć na poddaszu – pojawiają się zacieki na ścianach i sufitach, a z biegiem czasu także pleśń i grzyb. Oczywistą przyczyną są nieszczelności, które znajdują się na pokryciu dachowym. Niewielkie szpary, które z czasem mogą zamieniać się w większe uszkodzenia, pojawiają się również w miejscach łączenia blachy oraz obróbek przy kominie. Nawet najmniejsze uszkodzenia warto naprawiać na bieżąco, aby nie doprowadziły do poważnych problemów z całym pokryciem.

Czym uszczelnić blaszany dach?

Uszczelnienie blaszanych powierzchni wymaga najpierw ich dokładnego przygotowania. Należy je oczyścić oraz odtłuścić przy użyciu specjalistycznego preparatu. W uszczelnianiu dachu z blachy dobrze sprawdza się taśma butylowa, która zapewnia solidne, trwałe łączenie – pokrywa niewielkie szpary i szczeliny, a także zabezpiecza miejsca łączenia dwóch powierzchni. Innym rozwiązaniem może być wykorzystanie płynnej gumy, którą nakłada się cienką warstwą na miejsce rozszczelnienia. Gdy zastygnie, tworzy ona barierę uszczelniającą, odporną na uszkodzenia, zniszczenia, a także na negatywne działanie czynników atmosferycznych. Do uszczelniania dachu można również wykorzystać nylon dekarski, czyli materiał izolacyjny wykonany z polimeru. Tworzy on szczelną i trwałą powłokę, nie tylko chroniącą przed przeciekaniem, ale również przed dalszymi uszkodzeniami dachu.

Bez względu na to, jaki materiał wybierzemy do uszczelnienia, warto pamiętać, że ważna jest nie tylko jego jakość, ale również prawidłowe nałożenie. Wszelkie prace związane z uszczelnianiem pokrycia dachowego warto więc powierzyć specjalistom – próby łatania dziur na własną rękę mogą bowiem spowodować dodatkowe uszkodzenia.  

Wilgoć to duże zagrożenie dla budynków i dla człowieka. Niezabezpieczone elementy konstrukcji budynku mogą zostać zaatakowane przez mikroorganizmy takie jak pleśń czy grzyb. Zagrożenie wzrasta, gdy mowa o zewnętrznej elewacji, która jest bardziej podatna na działanie warunków atmosferycznych. Woda, która wielokrotnie się zamraża i rozmraża, jest niebezpieczna dla betonu i może doprowadzić do katastrofy budowlanej. Czym jest podciąganie kapilarne z gruntu? Jakie są przyczyny powstawania wilgoci w domu. Na czym polega proces hydroizolacji?

Podciąganie kapilarne z gruntu

Podczas budowy domu istotną sprawą jest zadbanie o dobre zaizolowanie fundamentów i murów. Zła izolacja elementów konstrukcji domu powoduje powstawanie podciągania kapilarnego wody. Podciąganie kapilarne z gruntu polega na przedostawaniu się wody ku górze w materiale poprzez siły kapilarne. Siły te są grupą zjawisk fizycznych, które występują na granicy cieczy i wąskiego obiektu. Zjawisko to popularne jest przede wszystkim w starych budynkach, gdyż nie użyto podczas budowy materiału izolacyjnego bądź pominięto termoizolację budynku całkowicie. Niedopilnowanie tej czynności może spowodować wiele szkód. Na ścianach wyskakują brzydkie ślady, ściany się brudzą, może pojawić się grzyb lub pleśń. Przyczyną podciągania kapilarnego może być np. para wodna, która jest generowana przed mieszkańców, opady deszczu lub zawilgocenie.

Jak chronić budynek przed zjawiskiem podciągania kapilarnego?

Podczas budowy należy używać materiałów najwyższej jakości, które uchronią powierzchnię przed dostaniem się wilgoci. Jeśli występuje zjawisko podciągania kapilarnego wody z gruntu, to stosuje się zazwyczaj osuszanie czy izolację ścian. Często również stosuje się wietrzenie, ale jest to mało efektywny sposób. Najlepsze sposoby na osuszanie takich powierzchni jest iniekcja krystaliczna czy elektroosmoza. Aby zapobiegać powstawaniu zjawiska podciągania kapilarnego, należy używać dobrych materiałów budowlanych. Mowa tu przede wszystkim o dobrych tynkach renowacyjnych, mieszankach mineralnych o działaniu hydroizolacyjnym, betonu wodoszczelnego czy innych hydroizolatorów. Najbardziej popularną metodą jest iniekcja krystaliczna, ponieważ jest wygodna, bezpieczna i efektywna. Wywiercany jest otwór i umieszczana jest substancja hydroizolująca. Za nieduże pieniądze można pozbyć się problemu.

Przyczyny powstawania wilgoci w ścianie

Są różne przyczyny wilgoci, która pojawia się w mieszkaniu. Uzależnione jest to od czynników wewnętrznych i zewnętrznych. Czynnikiem wewnętrznym jest para wodna, którą mieszkańcy generują poprzez codziennie czynności, takie jak kąpiel, gotowanie, prasowanie ubrań itd. Bardzo często to zalanie jest odpowiedzialne za niszczenie ścian. Innym powodem pojawienia się wilgoci na ścianach jest pojawienie się przecieku z instalacji sieci wodnej. Innym ważnym czynnikiem, który wpływa na zawilgocenie ścian, jest zła hydroizolacja fundamentów albo jej brak. Brak takiego zabezpieczenia powoduje gromadzenie się wody na zewnątrz. Woda zamarza i odmraża się, co powoduje pojawienia się grzyba, pleśni i w dalszej konsekwencji niszczenie konstrukcji i elewacji budynku. Warunki atmosferyczne takie, jak deszcz, śnieg, mgła lub grad wpływają na budynek od zewnątrz. Zła hydroizolacja fundamentów powoduje przenikanie wilgoci w mury. Groźnym zjawiskiem, które wpływa na konstrukcję budynku, jest korozja biologiczna, której efektem jest rozwój grzybów oraz pleśni.

Na czym polega hydroizolacja? Jak zabezpieczyć budynek przed wilgocią?

Hydroizolacja ścian jest procesem zabezpieczania ścian budynku i elewacji przed niepożądanym działaniem wilgoci. Jest wiele czynników, które sprawiają, że wilgoć gromadzi się w elementach konstrukcyjnych budynku. Głównym źródłem jest woda gruntowa i para wodna. Dobry materiał hydroizolacyjny usunie problemy z grzybem, pleśnią i brzydkimi plamami na ścianach, które znikną na zawsze.

Zastosowanie hydroizolacji fundamentów i ścian zabezpiecza budynek przed działaniem wilgoci. Przy hydroizolacji stosuje się powłoki dyspersyjno-cementowe, masy asfaltowo-kauczukowe, płynne folie izolacyjne oraz emulsje bitumiczno-lateksowe. Wilgoć pojawia się w pomieszczeniach, gdzie najczęściej korzysta się z wody. Są to głównie takie miejsca jak łazienka, kuchnia, balkon, dach, piwnica czy schody zewnętrzne. Wszelkie czynności hydroizolacyjne stosuje się na elewacjach budynków oraz wewnątrz. Wilgoć najczęściej powstaje w miejscu, które jest położone na równi lub poniżej poziomu gruntu. Zazwyczaj są to piwnice. W takim wypadku konieczne jest zastosowanie hydroizolacji poziomej. Jest to zabezpieczenie fundamentów, podłóg i ścian.

Podsumowując, zjawisko podciągania kapilarnego z gruntu źle wpływa na kondycję budynków. Odpowiednia hydroizolacja oraz niezbędne prace konserwatorskie są niezbędne, aby zapobiec przed rozprzestrzenianiem się wilgoci. Przeprowadzenie hydroizolacji to klucz do bezpieczeństwa.

Hydroizolacja domu ma bardzo istotne znaczenie. Jakie są jej główne etapy?

Hydroizolacja domu – piwnica

Hydroizolacja piwnicy jest niezwykle ważnym etapem w budowie lub remoncie domu. Piwnica jest szczególnie narażona na kontakt z wodą i wilgocią, co może prowadzić do poważnych problemów związanych z grzybami, pleśnią, a nawet zniszczeniem konstrukcji budynku. Dlatego tak ważne jest, aby zadbać o hydroizolację już na etapie budowy lub remontu piwnicy.

Jeśli mamy do czynienia z domem skonstruowanym na ławach fundamentowych, konieczne jest użycie kilku rodzajów izolacji. Zacznijmy od pionowej izolacji, która chroni przed bocznym nagromadzeniem się wilgoci i zabezpiecza system hydroizolacji piwnicy. Pionowa izolacja jest umieszczana na zewnątrz ścian piwnicy i zabezpiecza ją przed wilgocią docierającą od strony ziemi. Może to być izolacja w postaci folii polimerowej lub płynnej membrany.

Jeśli chodzi o poziome izolacje, to są one niezbędne, aby chronić przed nasiąknięciem wilgocią zewnętrzną warstwę podłogi. Tutaj stosuje się przede wszystkim izolację w postaci folii polietylenowej PE lub podobnie jak w przypadku izolacji pionowej, płynnej membrany. Warto pamiętać, że izolacja ta powinna być połączona z pionową izolacją w sposób ciągły, aby zapewnić skuteczną ochronę przed wilgocią.

Jeśli budynek jest postawiony na płycie fundamentowej, proces hydroizolacji jest zazwyczaj prostszy, bowiem wymagana jest mniejsza ilość izolacji. W przypadku takiej konstrukcji piwnicy, pionowa izolacja jest umieszczana na samej płycie fundamentowej, a następnie pozioma izolacja jest układana na wierzchu, zabezpieczając przed wnikaniem wilgoci z zewnątrz.

Hydroizolacja domu – dach

Dach to kolejny kluczowy element budynku szczególnie narażony na kontakt z wilgocią. Podczas deszczu czy śniegu, woda spływa po jego powierzchni, a w niesprzyjających warunkach pogodowych, może pozostawać na nim przez długi czas. Nie tylko jednak zewnętrzne czynniki są przyczyną wilgoci na dachu. Również z wnętrza budynku może napływać para wodna, która skrapla się na zimnych elementach konstrukcyjnych. Dlatego tak ważna jest odpowiednia hydroizolacja dachu.

Podstawowym elementem hydroizolacji dachu jest paroizolacja, czyli szczelna folia, która zabezpiecza przed dostawaniem się wilgoci z wnętrza budynku. Dodatkowo, w przypadku dachów płaskich, warto zastosować folię hydroizolacyjną z PVC, która dodatkowo zabezpiecza przed dostawaniem się wody z zewnątrz.

Pamiętajmy, że hydroizolacja dachu jest kluczowa dla trwałości całego budynku. Niedostateczna izolacja może prowadzić do poważnych uszkodzeń, a nawet zagrażać bezpieczeństwu mieszkańców. Warto zainwestować w dobry system hydroizolacji i zadbać o spokojny sen i bezpieczeństwo swoje i swojej rodziny.

Hydroizolacja domu – fundamenty

Hydroizolacja fundamentów to także bardzo istotny element. Bez niej, woda i wilgoć mogą przenikać do wnętrza budynku, co prowadzi do poważnych problemów związanym z wilgocią i pleśnią.

Izolacja przeciwwodna, zwana również hydroizolacją ciężką, jest szczególnie przydatna w przypadku gruntów spoistych, czyli takich, które są słabo przepuszczalne (piasek drobnoziarnisty, gliny, iły, pyły). Jest także stosowana w budynkach podpiwniczonych, gdzie kontakt z wodą i wilgocią jest zwiększony. Hydroizolacja przeciwwilgociowa, czyli tzw. izolacja lekka, jest natomiast stosowana w przypadku budynków niepodpiwniczonych, gdzie grunt jest bardziej przepuszczalny (żwir, piasek gruboziarnisty i równoziarnisty). W przypadku gruntów o słabszych właściwościach przepuszczalnych, warto zastosować hydroizolację średnią.

Ważne jest również zastosowanie izolacji pionowej i poziomej, o których była mowa w kontekście hydroizolacji piwnic. Izolacja pionowa chroni przed bocznym nagromadzeniem się wilgoci, która może przedostać się do wnętrza budynku przez ściany. Izolacja pozioma z kolei zapobiega przedostawaniu się wilgoci z gleby do pomieszczeń znajdujących się w piwnicy.

Warto pamiętać, że proces hydroizolacji fundamentów wymaga dokładnego zaplanowania i przeprowadzenia przez specjalistów. Niewłaściwie wykonana hydroizolacja może spowodować szereg problemów związanych z nagromadzeniem wody i wilgoci, co w efekcie prowadzi do poważnych uszkodzeń konstrukcji budynku.

Prawidłowo wykonana izolacja balkonu pozwala zabezpieczyć ten wystający element konstrukcji budynku przez niekorzystnym oddziaływaniem warunków atmosferycznych. Rezygnacja z izolacji termicznej lub przeciwwilgociowej bądź jej niewłaściwe przygotowanie może prowadzić do zniszczenia balkonu. Jakie są najczęściej popełniane błędy podczas izolowania balkonów?

Hydroizolacja i termoizolacja balkonów

Ze względu na wpływ czynników zewnętrznych, balkon wymaga izolacji termicznej i przeciwwilgociowej. Termoizolacja chroni powierzchnię płyty balkonowej przed upałami i mrozami. Hydroizolacja ma z kolei na celu ochronę balkonu przed szkodliwym działaniem wilgoci. Woda, wnikając w strukturę balkonu, prowadzi do jej osłabienia, a także rozwoju szkodliwych glonów i pleśni. Wykonanie termoizolacji polega na zastosowaniu warstwy styropianu lub styroduru, natomiast odporność na wilgoć uzyskać można dzięki odpowiednio dobranym materiałom chemii budowlanej lub warstwie drenażowej.

Najczęstsze błędy podczas izolacji

Najczęstsze błędy podczas realizacji prac izolacyjnych dotyczą zarówno nieprawidłowego doboru materiałów, jak i błędów wykonawczych. Mogą to być między innymi:

• zastosowanie materiałów o niewystarczających parametrach użytkowych (np. zbyt cienkich płyt styropianowych);
• niestosowanie się do instrukcji użycia produktów chemii budowlanej (nieprawidłowe proporcje mieszanki szlamu mineralnego, nakładanie tylko jednej warstwy produktu, brak czasu koniecznego na wyschnięcie i utwardzenie poszczególnych warstw);
• brak odpowiedniego przygotowania płyty balkonu (konieczne jest usunięcie starej warstwy zewnętrznej, skucie kafelków i wyrównanie powierzchni);
• brak spadku płyty o ok. 1,5% na zewnątrz budynku;
• brak warstwy termoizolacyjnej od spodu płyty balkonowej;
• rezygnacja z profili z okapnikami po zewnętrznej stronie balkonu, które umożliwiłyby spływanie wody deszczowej bez podciekania pod płytę balkonu.

Skutki błędów podczas izolacji balkonów

Skutkiem błędów podczas izolacji balkonu może być pękanie konstrukcji, zacieki i łuszczenie się farby. Pod wpływem wilgoci, dochodzić może do odspajania okładzin, a także powstawania wykwitów glonów i pleśni, które nie tylko niszczą estetykę, ale również prowadzą do dalszej korozji struktury i mogą być szkodliwe dla zdrowia mieszkańców. Z tego względu kwestie izolacji balkonów powinny być traktowane poważnie, najlepiej już na etapie budowy domu.

Renowacja dachu to jedno z najważniejszych zadań, jakie należy wykonać, aby utrzymać budynek w dobrej kondycji. Dach pełni funkcję ochronną i jest pierwszą linią obrony przed wpływami atmosferycznymi. Dlatego ważne jest, aby regularnie sprawdzać jego stan i dokonywać napraw lub renowacji, gdy jest to konieczne. W tym artykule omówimy, jakie są najważniejsze aspekty związane z renowacją dachu papowego i jak wpływa ona na kondycję budynku.

Dach papowy – cechy i wady

Dach papowy, zwany również dachem z papy, to rodzaj pokrycia dachowego, którego podstawowym składnikiem jest papa. Jest to materiał o dużej wytrzymałości na warunki atmosferyczne, który składa się z masy bitumicznej i wypełniaczy mineralnych lub organicznych. Dach papowy ma wiele zalet, takich jak trwałość, łatwość w montażu oraz odporność na uszkodzenia mechaniczne. Jednakże, ma również kilka wad, takich jak skłonność do pękania i pęcznienia pod wpływem zmian temperatury oraz niską odporność na promieniowanie UV.

Kiedy należy dokonać renowacji dachu papowego?

Renowacja dachu papowego jest konieczna w przypadku uszkodzeń lub starzenia się pokrycia dachowego. Najczęstszymi przyczynami uszkodzeń dachu papowego są: pęknięcia, przetarcia, korozja blachy, uszkodzenia spoin i złączeń oraz erozja powierzchni papy. Wszystkie te uszkodzenia powodują, że dach przestaje spełniać swoją funkcję ochronną, co z kolei prowadzi do nieszczelności i zwiększonej wilgotności w budynku. W takiej sytuacji konieczna jest szybka interwencja, ponieważ opóźnienie remontu dachu może prowadzić do poważnych problemów związanych z wilgocią i grzybami.

Jakie są etapy renowacji dachu papowego?

Renowacja dachu papowego składa się z kilku etapów, które należy wykonać zgodnie z zasadami sztuki budowlanej. W pierwszej kolejności należy dokładnie ocenić stan dachu i określić zakres prac. Następnie należy przystąpić do oczyszczenia dachu z nadmiaru brudu i usunięcia starych warstw papy. W tym celu można wykorzystać specjalne narzędzia, takie jak szlifierki kątowe lub ciężkie młoty pneumatyczne. Kolejnym etapem jest naprawa.

Ochrona budynku przed zgubnym wpływem wody jest obowiązkowym zadaniem do przeprowadzenia przez każdego inwestora. Zaniechanie albo niewłaściwe wykonanie hydroizolacji skutkuje przenikaniem wilgoci do wnętrz budynków, a w konsekwencji  pojawieniem się grzybów i pleśni. Nałożenie izolacji na fundamenty w pierwszej fazie jest ponadto znacznie tańsze i mniej kłopotliwe od przeprowadzenia takich działań już po zakończeniu budowy.

Czym jest powłoka bitumiczna?

Czym są powłoki bitumiczne? Są to hydroizolacyjne, inaczej przeciw wodne masy bitumiczne, w których składzie znajduje się lepiszcze (najczęściej asfalt), kruszywo oraz wypełniacze. Masa bitumiczna może być przy tym stosowana również do naprawy dróg, a ścisłe określenie powłoki bitumicznej odnosi się do masy polimerowo-bitumicznej (masy KMB).

Gdzie znajduje zastosowanie powłoka bitumiczna?

Powłoka bitumiczna stosowana jest do hydroizolacji fundamentów budynków. Tutaj jednak warto wspomnieć, że do izolacji poziomych, czyli płaszczyzn oddzielających fundament od ściany parteru budynku stosowana jest papa lub folia, którą mocuje się za pomocą mas bitumicznych albo w nowocześniejszych rozwiązaniach papa samoprzylepna i termozgrzewalna. Masy KMB stosowane są do izolowania fundamentów poziomych i wyłącznie na zewnątrz budynku. Dlaczego wykorzystuje się je do hydroizolacji?

Odpowiednia grubość, zapewniająca dostateczną ochronę przed wodą, łatwość pracy oraz możliwość szybkiej realizacji podczas nakładania warstw z racji szybkiego schnięcia masy KMB – to główne zalety tego rozwiązania.

Czego unikać podczas izolowania fundamentów?

Pierwszym błędem popełnianym przez inwestorów jest brak rozpoznania terenu, na którym wznoszony jest budynek. Tymczasem niezwykle istotne są stosunki wodno-gruntowe w miejscu jego usadowienia. Właściwe rozpoznanie sprzyja dostosowaniu odpowiedniego typu pionowej hydroizolacji do fundamentów, a takich typów jest trzy:

• typ lekki stosowany wyłącznie w celu ochrony przed naturalną wilgocią gruntu;
• typ średni stosowany na podłożu ciężkim niezbyt sprawnie odprowadzającym wody opadowe;
• typ ciężki stosowany w sytuacjach częstego podnoszenia się poziomu wód gruntowych ponad podłogę w piwnicy.

Powłoka bitumiczna w rodzaju masy KMB może być z powodzeniem zastosowana w typie średnim i ciężkim, dla typu lekkiego nie ma potrzeby stosowania aż tak mocnego zabezpieczenia, chociaż zastosowane, nie muszą być nakładane w warstwie grubszej niż 2 mm.

Tutaj można przejść do kolejnego błędu popełnianego przez inwestorów, czyli oszczędzanie na materiałach. Użycie tańszych zamienników, np. lepików asfaltowych zamiast masy bitumicznej, które nie sprawdzają się jako izolacja przeciw wodna jest zaniedbaniem, które po kilku latach będzie skutkowało zawilgoceniem budynku i koniecznością odsłaniania fundamentów w celu ich osuszania i ponownego izolowania. Takie materiały są zbyt mało elastyczne i nie chronią budynku ani przed wilgocią, ani tym bardziej przed wodą.

Dużym błędem popełnianym na budowach podczas nakładania hydroizolacji na fundamentach jest również zbyt pośpieszne tempo prac. Materiały izolacyjne mają określone właściwości i tempo schnięcia, nakładanie więc kolejnych warstw musi być przeprowadzane w odpowiednich odstępach czasu, przy zastosowaniu zalecanej przerwy technologicznej. Ponadto występują błędy technologiczne. Do zabezpieczenia fundamentów przed naturalną wilgocią wystarczy cieńsza warstwa masy bitumicznej, ale przy izolacji przeciw wodnej konieczne jest nałożenie od 3 do 5 mm warstwy masy KMB. Jej wyższość nad innymi materiałami polega przy tym głównie na montażu bezspoinowym, co jest związane z kolejnym błędem popełnianym przez izolujących fundamenty.

Niestarannie nałożona hydroizolacja bez właściwego zabezpieczenia krawędzi, a przede wszystkim połączenia pomiędzy izolacją poziomą a pionową będzie skutkowało przedostawaniem się pod warstwę izolacyjną wody i sukcesywnym niszczeniu jej od środka. Taki sam efekt wystąpi, gdy hydroizolacja jest położona zbyt nisko. Zalecana wysokość izolacji pionowej określana jest na 30 cm powyżej gruntu.

Masy KMB mogą również posłużyć do budowy hydroizolacji rozbudowanej, czyli w połączeniu ze styropianem albo styrodurem. Błędem będzie wykorzystanie do przyklejenia styropianu mas rozpuszczalnikowych, ponieważ ze względu na długi okres parowania rozpuszczalniki organiczne będą doprowadzać do zanikania materiału izolacyjnego.

Inwestorzy muszą również pamiętać o nienakładaniu hydroizolacji na fundament z wykwitami solnymi. W takich miejscach z biegiem czasu hydroizolacja straci połączenie ze ścianą i pojawią się nieszczelności.

Podsumowanie

Powłoki bitumiczne służą do budowy izolacji przeciw wodnej. Które elementy budynku są nimi pokrywane? Zewnętrzne warstwy pionowe fundamentów oraz styki łączące izolację pionową z poziomą, a ponadto połączenia rurowe oraz mankiety uszczelniające. Właściwie nałożona hydroizolacja powinna sięgać ok. 30 cm ponad powierzchnię gruntu i być nakładana z zachowaniem odpowiednio długich przerw technologicznych pomiędzy nakładanymi warstwami.

Parking podziemny to niezwykle wygodne rozwiązanie, które często stosuje się we współczesnym budownictwie. Taka konstrukcja pozwala na optymalne wykorzystanie dostępnej przestrzeni. Samochody i inne pojazdy pozostawione w garażu podziemnym muszą być bezpieczne, dlatego to ważne, aby prawidłowo wykonać hydroizolację. Do tego celu trzeba użyć dobrej jakości materiałów, przez które nie przeniknie wilgoć i woda. A na co warto zwrócić uwagę, podczas planowania prac?

Hydroizolacja parkingu podziemnego – kiedy warto ją wykonać?

Parking podziemny ze względu na swoje położenie jest narażony na kontakt z wodami gruntowymi, których poziom może się okresowo podnosić i opadać. Nieprawidłowo wykonana hydroizolacja spowoduje przenikanie wilgoci przez ściany i sufit, co doprowadzi do pojawienia się zacieków, grzyba, a w konsekwencji również i pleśni. Z wilgotnych ścian zaczną odpadać tynki, które mogą uszkodzić samochody lub zranić kierowców i pasażerów. Konstrukcja parkingu może też ulec uszkodzeniu podczas wyjątkowo ulewnych deszczy i opadów śniegu, szczególnie jeśli garaż nie będzie wyposażony w wydajny system odprowadzania wody. Dlatego hydroizolację powinno się wykonać w każdym podziemnym pomieszczeniu niezależnie od jego przeznaczenia.

Jak poprawnie wykonać hydroizolację parkingu podziemnego?

Prawidłowo wykonana hydroizolacja sprawi, że w parking będzie w pełni bezpieczny dla użytkowników i doskonale im posłuży przez wiele lat. Przed przystąpieniem do prac trzeba dokładnie przeanalizować położenie budynku oraz wszystkie czynniki, które mogą na niego oddziaływać. Do uszczelniania podziemnych pomieszczeń używa się takich materiałów jak:

• lepiki asfaltowe
• roztwory i emulsje asfaltowe
• masy asfaltowe
• polimerowo-bitumiczne masy uszczelniające

Zastosowana masa musi mieć odpowiednią grubość po wyschnięciu i powinna być również odporna na duże obciążenia. Hydroizolacja jest wykonywana na ścianach i płytach fundamentowych, stropach, posadzkach i podłogach oraz w strefie cokołowej. Parking podziemny musi mieć również wiele drożnych odpływów, a w uzasadnionych przypadkach należy wykonać drenaż opaskowy.

Hydroizolacja parkingu podziemnego – zalety

Prawidłowo przeprowadzona hydroizolacja stanowi gwarancję, że wilgoć nie przeniknie do pomieszczenia. Sprawne odprowadzanie wody w połączeniu z dobrą izolacją termiczną to dobry sposób na zwiększenie komfortu i bezpieczeństwa użytkowników. Na suchym podłożu nikt się nie poślizgnie, a kierowcy bez problemu zaparkują swoje samochody. Właściwie zabezpieczone mury nie będą wymagały częstego odświeżania. Hydroizolacja korzystnie wpływa również na cyrkulację powietrza w pomieszczeniu. Ponadto w trakcie silnych opadów pojazdy nie będą narażone na zalanie czy podtopienia. W takim garażu z łatwością będzie można utrzymać pożądaną temperaturę, a na powierzchni ścian nie powstanie pleśń i grzyb. Hydroizolacja to rozwiązanie, które pozwoli również całkowicie wyeliminować nieestetyczne zacieki.

Komu warto zlecić wykonanie hydroizolacji parkingu podziemnego?

Skuteczna hydroizolacja parkingu podziemnego jest niezbędna, aby powstrzymać wodę i wilgoć przed wniknięciem do wnętrza i uszkodzeniem budynku. Dlatego to zadanie warto zlecić doświadczonej firmie, która wykona odpowiednie ekspertyzy i na tej podstawie przygotuje projekt. Na takie usługi firma powinna dawać gwarancję, aby w razie zalania inwestor mógł liczyć na odszkodowanie i naniesienie stosownych poprawek. Hydroizolacje wykonuje się na parkingach podziemnych w centrach handlowych, budynkach mieszkalnych, hotelach i siedzibach firm. Poza hydroizolacją takie miejsca powinny posiadać również wydajny system wentylacyjny oraz doskonałą izolację termiczną i akustyczną.

Podstawową zaletą hydroizolacji parkingów podziemnych jest zabezpieczenie obiektu przed nadmiarem wilgoci. Uszczelnienie stropów, ścian i podłóg korzystnie wpływa na bezpieczeństwo użytkowników i chroni cały budynek przed wnikaniem wody w głąb murów. Warto pamiętać, że dobrze wykonana hydroizolacja sprawdzi się nawet podczas wyjątkowo gwałtownych opadów lub, gdy wody gruntowe znacząco się podniosą.

Hydroizolacja jest formą zabezpieczania obiektu przez negatywnym działaniem wilgoci i wody. W procesie zabezpieczania stosuje się różnego rodzaju materiały, zależnie od konkretnej potrzeby (np. folie, blachy, papy). Wybór często zależny będzie od właściwości fizycznych, jak i od kształtu i typu budynku, który jest zabezpieczany. Hydroizolacje często wykonuje się w pomieszczeniach, w których na co dzień korzysta się z wody, jak łazienka, kuchnia czy schody zewnętrzne. Stosuje się go zarówno na zewnętrznej elewacji, jak i we wnętrzu budynku. Wyróżnić można hydroizolację poziomą (fundamenty i podłogi) oraz pionową (ściany).

Hydrofobizacja – co to jest?

Hydrofobizacja jest procesem, w którym nadaje się powierzchni właściwości hydrofobowe, a więc takie, które odpychają wodę. W związku z zastosowaniem hydrofobizacji powierzchnie te charakteryzują się wysoką odpornością na wchłanianie wody oraz innych zanieczyszczeń. W ten sposób możliwe staje się uodpornienie ich na wnikanie wody, a co za tym idzie na zapobieganie rozprzestrzenianiu się pleśni, grzybów czy glonów. W ten sposób często zabezpiecza się materiały, które charakteryzują się wysokim stopniem chłonności (np. beton, piaskowiec, cegły silikatowe czy żelbet). Po zastosowaniu preparatów hydrofobowych powierzchnia staje się odporna nie tylko na wchłanianie wody, ale i na szkodliwe działanie czynników atmosferycznych.

Hydroizolacja a hydrofobizacja – rożnice

Chociaż oba procesy spełniają bardzo podobne zadania, istnieją między nimi pewne różnice. Przede wszystkim w procesie hydroizolacji i hydrofobizacji stosuje się odmienne techniki i metody. Istotnej różnicy można poszukiwać także w działaniu samej metody. Hydroizolacja pozwala na skuteczne zapobieganie wilgoci poprzez stworzenie nieprzepuszczalnej warstwy, która charakteryzować się będzie wysoką odpornością na wilgoć. Z kolei hydrofobizacja pozwoli na stworzenie powierzchni, która będzie charakteryzowała się właściwościami odpychającymi wodę. 

Zasadniczo hydrofobizacja i hydroizolacja charakteryzują się wieloma podobieństwami, jednak można wskazać między nimi istotne różnice.

Planując budowę domu pasywnego należy wiedzieć, że dobór właściwych materiałów na ogromne znaczenie, ponieważ będzie minimalizował koszty eksploatacji domu. Ponadto zastosowane rozwiązania w domach pasywnych wpływają na komfort ich użytkowania. Wybudowanie domu pasywnego jest nieco droższe od tradycyjnego, jednak inwestycja bardzo szybko zwraca się. Należy wiedzieć jakie uszczelnienie oraz hydroizolacje zastosować w domach pasywnych oraz jak one wpływają na eksploatację budynku.

Czym jest dom pasywny? 

Dom pasywny wyróżnia się wieloma elementami, które pomagają w komfortowym użytkowaniu. Tego typu budownictwo charakteryzuje się świetną izolacyjnością, dzięki zastosowaniu innowacyjnych rozwiązań technologicznych, które w znaczący sposób zmniejszają zapotrzebowanie na energię, która jest potrzebna do jego ogrzewania. Warto podkreślić, że dom pasywny biernie wykorzystuje energię promieniowania słonecznego za sprawą użytych rozwiązań. Warto podkreślić, że istnieje różnica między domem energooszczędnym, a pasywnym, ponieważ w przypadku drugiego z nich nie ma tak zwanej aktywnej instalacji grzewczej, dlatego wykorzystuje się tylko ciepło z promieniowania słonecznego. Z kolei w domu energooszczędnym są zastosowane instalacje grzewcze. Warto podkreślić, że dom pasywny posiada mikroklimat, który bardzo korzystnie wpływa na zdrowie. Tego typu domy są zwykle budowane w technologii murowanej, do której wykorzystuje się bloczki betonowe, bądź pustaki, a stosowane ściany są trójwarstwowe.

Ocieplenie domu pasywnego

Rozpoczynając pracę dotyczącą ocieplenia domu pasywnego, należy zwrócić uwagę na fakt, że przez ściany budynku oraz dach ucieka najwięcej ciepła, dlatego niezwykle ważne jest odpowiednia izolacja tych miejsc. Warto podkreślić, że istnieją różne typy ścian zewnętrznych, dlatego stosuje się kilka rodzajów izolacji. Zupełnie inne dotyczą ocieplenia metodą lekką mokrą, a inne w sytuacji kiedy ściany są z fasadą wentylowaną z różnymi pokryciami takimi jak drewno czy kamień. W zależności od wybranej metody warto zwrócić uwagę także na tego typu elementy jak odpowiednia wytrzymałość na ściskanie, bądź rozciąganie lub niepalność izolacji, która jest istotnie ważna na przykład w domach drewnianych.

Materiały, z których jest wykonywany dom, muszą być bardzo dobrej jakości, aby zapewniały trwałość budownictwa. W tym przypadku chodzi także o wybór elementów izolacyjnych, które nie tracą swoich właściwości wraz z upływem czasu. Ma to duże znaczenie, aby nie doszło do pogorszenia izolacji cieplnej i w konsekwencji konieczności wymiany za kilka lat. Niezwykle istotnym parametrem podczas wyboru izolacji ściany zewnętrznej jest współczynnik dotyczący przewodzenia ciepła. Ten parametr im niższy, tym jest lepszy. Jak się okazuje najpopularniejsze materiały, które są stosowane: to wełna mineralna oraz styropian. Warto podkreślić, że duże znaczenie przy wyborze tych materiałów ma producent. Powinien być renomowany i sprawdzony, który od wielu lat zajmuje się sprzedażą tego typu produktów.

Ocieplenie ścian w domu pasywnym

Domy pasywne zwykle mają nieskomplikowany dach oraz większe przeszklenia, które stosuje się od strony południowej, aby zapewnić maksymalny dopływ ciepła do domu ze słońca. Domy pasywne charakteryzują się prostą oraz zwartą bryłą oraz dobrym ociepleniem ścian, podłóg oraz dachu. Ściany w tego typu domach buduje się warstwowo. Są one złożone z warstwy izolacji o odpowiedniej grubości. Ma to ogromne znaczenie, ponieważ od izolacji zależy komfort cieplny w pomieszczeniach. Zwykle stosuje się ok. 20 cm wełny lub styropianu, aby zapewnić odpowiednią szczelność domów pasywnych. Stosuje się także folię oraz taśmy paroszczelne. Ponadto wykorzystuje się płyty OSB, które są klejone na wszystkich łączeniach. Hermetyczność budynku ma ogromne znaczenie dla zapobiegania niekontrolowanym przepływom powietrza, które może być wprowadzone przez szczelinę. 

Hydroizolacja domu pasywnego 

W przypadku budownictwa pasywnego stosuje się wszystkie elementy, które skupiają się na najlepszych parametrach izolacyjnych. Używane technologie muszą sprawić, aby w maksymalnym stopniu zredukować zapotrzebowanie na ciepło do jego minimalnej ilości. Parametrem, który się przyjmuje jest 15 kWh na metr kwadratowy w ciągu roku. Jako izolacje stosuje się styropian grafitowy, który montuje się od fundamentu aż po sam dach. Dzięki czemu minimalizowana jest konieczność używania dodatkowej energii cieplnej i udaje się za sprawą zastosowanych rozwiązań zaspokoić zapotrzebowanie na generowane ciepło dla domu. Podłoga na gruncie także powinna zostać hydroizolowana odpowiednim preparatem, a także styropianem grafitowym.

Jak można zauważyć dom pasywny wyróżnia się nowoczesną technologią, dzięki której udaje się zaspokoić zapotrzebowanie na ciepło w ciągu całego roku Chociaż koszt budowy takiego domu jest nieco wyższy względem technologii tradycyjnej, to korzyści, które płyną z optymalizacji zysków energetycznych są znaczące. Budowa takiego domu bardzo szybko się zwraca.

Z roku na rok coraz większą popularnością w naszym kraju cieszą się nowoczesne tarasy wentylowane. Wyglądają bowiem bardzo estetycznie, a przy tym nie generują zbyt wysokich kosztów finansowych i posiadają świetne właściwości użytkowe. Można je bez problemu wznosić zarówno na utwardzonym gruncie, jak i na wylewkach betonowych. 

Budowa obejmuje kilka etapów 

Taras wentylowany stanowi wyjątkowo rozsądne rozwiązanie technologiczne w naszej szerokości geograficznej, gdyż wykazuje mocno ograniczoną podatność na oddziaływanie szkodliwych czynników atmosferycznych. W celu jego wzniesienia niezbędne jest najpierw odpowiednie przygotowanie podłoża, polegające na usunięciu niedoskonałości, dokładnym wyrównaniu, utwardzeniu i wykonaniu systemu drenażu ze spadkami pozwalającymi na odpływ wody. Następnie należy zastosować zabezpieczenie przeciwwilgociowe (hydroizolację tarasu) w postaci membrany PVC, papy termozgrzewalnej, ewentualnie powłoki bitumicznej. Pozostałe niezbędne kroki to uszczelnienie narożników, solidne przymocowanie wsporników do nawierzchni (najlepiej za pomocą dedykowanych wkrętów) oraz ułożenie elementów wykończeniowych (np. płytek gresowych, płytek klinkierowych, desek kompozytowych).

Korzyści nie do przecenienia

Podstawową zaletą tarasu wentylowanego jest nieskomplikowany montaż, który zdejmuje z nas konieczność realizowania mokrych prac, takich jak choćby nakładanie zaprawy klejowej czy fugowanie. Przekłada się to oczywiście na oszczędność cennego czasu. Ogromne znaczenie ma również możliwość łatwego poprowadzenia instalacji elektrycznej, świetlnej bądź grzewczej pomiędzy płytami a podłożem. Oto pozostałe kluczowe atuty omawianego obiektu:

• brak ryzyka zalegania wody opadowej
• niewielki ciężar
• swobodny dostęp do niższych warstw (co usprawnia wykonywanie czynności naprawczych)
• opcja regulacji wysokości 
• optymalna wentylacja zapobiegająca rozwojowi grzybów i pleśni 
• odporność na mróz i wysokie temperatury

Taras wentylowany stanowi znakomitą alternatywę dla tarasu tradycyjnego. Pochłania bowiem mniej środków finansowych, a jednocześnie jest ponadprzeciętnie trwały i wygodny w użytkowaniu.